sonra da Türkiye’nin Batıyı terk edeceğini zannetmiyoruz. Çünkü, Batı Türkiye’yi her zaman itip kalkmasına rağmen Türkiye Cumhuriyeti Batıya her zaman yalvardı. Türkiye’yi yönetenler zannediyorlar ki batıda cennet var ve oraya girerlerse yükselecekler ve bütün sorunlarını çözeceklerdir. Gümrük birliğine girildi de ne kazanıldı? Hiçbir şey kazanılmadı. Batılıların Türkiye’ye yardım edeceğine dair verdikleri sözlerini yerine getirmediler.
1952’den beri NATO’da onlara hizmet ediyor ve bundan hiç bir şey kazanmadı. Hep batıyı kazandırdı, kendisi ise hiç bırşey kazanmadı.
Körfez Savaşında Irak’ı vurmak için Amerika’ya ve diğer Batılılara her kolaylığı sağladı ve Türkiye’deki üslerin kullanılmasına müsaade etti. Fakat, karşılığında ne aldı? Her Türk yetkilisi gibi eski TC. Cumhurbaşkanı (T. Özal) da büyük bir yanılgıya uğramıştı. Bir veririz üç alırız” diyordu. Fakat, bir dahi alamadı, Türkiye çok zarar gördü. Savaştan bu yana yetkililerin takdirlerine göre 30 milyar Dolar zarar vardır. Ayrıca Kuzey Irak’ta durum değişti. O bölgede boşluk, tarafların karkaşası sebebiyle ve Türkiye’yi yönetenlerin salaklıklarından dolayı kabul ettikleri özellikle Amerikan güçlerinden oluşan Çevik Güç nedeniyle Türkiye’yi bölmeye çalışan PKK orada kökleşmiştir. Türkiye oraya sayısız defa müdahaleler yapmasına rağmen PKK’nın kökünü orada kazıyamadı. Bunun sebebi, Türkiye Cumhuriyetinin askerî ve sivil yetkililerinin şaşkınlığıdır. Ne yapacaklarını ve nasıl yapacaklarını bilemiyorlar.
Düşmanlarını ve dostlarını ise hiç bilmiyorlar. Batıyı dost ve kendi Müslüman halkını ise düşman sayıyor. İsrail’i dost komşu İslâm topraklarında bulunan ülkeleri düşman sayıyor. Onlarla anlaşamıyor, batıyı dinliyor. Batı Türkiye’yi kendi Müslüman halkına karşı tahrik ediyor. Batı Türkiye’ye diyor ki: “B u halktan tehlike gelir, nüfus planlaması yapın ki sayıları azalsın, erkeklerin sakallarını kesin, kadınların başörtülerini atın, çünkü bunlar fundamantalist oluyorlar, bize (batıya) saldırmak istiyorlar. Kur’an kurslarını ve dini eğitim veren okulları kapatın, çünkü, bu yerler Batıya karşı birer eğitim alanlarıdır. Onlara ibadetlerini Türkçe yaptırın; çünkü Arapça bilirlerse aşırı ve radikal olurlar. Çünkü, Kur’an Müslüman olmayan ve İslâm’a uymayana karşı savaşmaya çağırıyor. ”
Türkiye’nin lâik rejimi Batıyı dinliyor ve onun emirlerini yerine getiriyor. Buna rağmen, Batı Türkiye’yi ret ediyor. Türkiye rejimi ve nizamları ne kadar kâfir olsa da halkı kâfir yapamıyorlar. Batı Türkiye devletinden korkmuyor, halkından korkuyor. Nitekim bu halk dinine karşı her gün daha fazla sahip çıkıyor ve adeta uyanıyor. Onları çok rahatsız eden bu duruma karşı rahatsızlığını belli ediyor. Demokrasi adına ne kadar sulandırma ve gevşetme harekâtı yapmış olsalar da bu halk uyanıyor, demokrasiyi terk ediyor ve dinine ve dininden fışkıran sisteme dönüyor.
Ayrıca Batı Türkiye’nin Kıbrıs’ta daha büyük tavizler vermesini istemektedir. Kıbrıs’ın tamamının
Rumların egemenliği altına girmesini arzu ediyorlar. Türkiye ise bu konuda federal veya Konfederal bir sistemin olabileceğini kabul ediyor. İşte bu aslında büyük bir tavız sayılır. Çünkü, Rumların oradaki Müslüman ve onların toprakları üzerinde nüfuz ve egemenliğini sağlar ki asıl olan Kuzey Kıbrıs değil Güney Kıbrıs ile beraber Kıbrıs’ın tamamını Türkiye’ye ilhak etmek gerekir. Çünkü, Kıbrıs Türkiye ve Suriye’den bir parça idi. Bütün bunlar büyük bir devletin ayrılmaz birer parçaları idi. Ta Raşidî Hilâfet ten beri, Hz. Osman döneminde fethedilince Müslümanların oldu. Aynı zamanda bu memleketlerin birleşmesiyle orada Islâm’ı uygulamak gerekir. Türkiye’de, Kıbrıs’ta ve Suriye’de veya diğerlerinde küfür sistemlerinden bir şey kalmamalıdır.
Batı bunların yanı sıra Türkiye’den Kürt meselesinde de taviz istiyor. Güneydoğuda Kürt’lere en azından özerklik verilmesini istiyor. Böylece, Osmanlı Devleti’ni böldükleri gibi Türkiye’yi ve diğer Islâm dünyasında kurdukları ülkeleri bölmeyi kendilerine hedef ediniyorlar. Müslümanlar için 55 devlet yetmiyor, bunları iki kata çıkartmak istiyorlar. Oysa, İslâm’ın emri hepsini tek devlet içerisinde tek memleket olarak birleştirmektir. Böylece, Kürt sorunu da çözülür. Bu Islâm devletinde Türk, Kürt,Arap, Pers, vs. ayrımı yapılmaz. Her takvalı ve kudretli Müslüman erkek milliyeti, ırkı ve mezhebi ne olursa olsun Habeşistanlı zenci bile olsa Halife olma hakkına sahiptir.
Batının Türkiye’den diğer bir isteği ise “İnsan Hakları” konusundadır!!!
Bunun manası, Kürtçülük yapanların solculuk adıyla çalışan ateistlerin ve Homoseksüellerin faaliyetlerine daha geniş serbestlik sağlamaktır. Bunlara herhangi bir kayıt getirmemek ve herhangi bir zorlaştırma yapmamaktır. Çünkü, İnsan Haklarının manası, her konuda hürriyeti temin etmektir. Fakat, İnsan Hakları Müslümanlar için geçerli olamaz. Batılalar İslama bağlanmayı insan haklarına aykırı görürler. Çünkü, İslam’ın emri gereğince elbise, başörtüsü ve cilbabı giymesi gerekir. Her müslümanın namaz kılmasını emreder, zinayı ve cinsi sapıklığı (Homoseksüelliği) yasaklar, içki kumar ve diğer haram olan şeyleri men eder, Islâm Devleti nde yaşayan gayri müslimler toplum ilişkilerinde Islâm’a uymak zorundadırlar. Bu sebeple Islâm’da Batının insan hakları adıyla tanıdığı hürriyetleri İslâm tanımaz. Bundan dolayı Atatürk Türkiye’si ve diğer ülkeler müslümanları ne kadar ezerse ezsin Batı hiç bunları kınamaz ve bunları yapanlara baskı yapmaz. Ama, bir Kürtçüye veya solcuya veya bir homoseksüele ufak bir şey olsa kıyameti koparırlar. İşte, lâik demokratik Türkiye, Mısır, Cezayir, Tunus, Libya ve diğerleri şeriata talip olanlar veya uyanlara her gün eziyet çektirmesine rağmen Batı hiç sesini çıkartmayıp sadece seyrediyor ve daha fazlasını istiyor.
İşte Batılılar Türkiye’yi bu sebeplerle ret ettiler. Bundan sonra da Türkiye’nin doğru yolu bulacağını zannetmiyoruz, tekrar Avrupa’ya yanaşmaya çalışacak, Amerika’ya daha fazla yaklaşmaya çaba sarf edecek ve İsrail’e bağlılığı daha fazla kuvvetlendirecek. Çünkü, Türkiye’yi yönetenler düşünmeye yanaşmıyorlar. Onların tek düşündükleri şey ne pahasına olursa olsun Avrupa’ya girmektir. Bunun onlar için hayır mı şer mi olduğunu ise hiç düşünemezler. Aynen İsrail’e bağlandıkları gibi. Teknolojiyi alabilmek için Amerika, Avrupa ve İsrail arasında gidip geliyorlar ama teknolojik devrimi geliştirmek için ise hiç çaba sarf etmiyorlar, zira onlar azat kabul etmeyen gönüllü kölelerdirler. Bunun sebebi de sahip oldukları taklitçi zihniyettir. Nitekim, kalkınmayı gerçekleştirmek için bir ideolojiye göre düşünmek gerekir. Sırf ideolojisine bağlı olarak düşünenler kalkınabilirler. Çünkü ancak bu şekilde fikren yükselebilirler, böylece bağımsızca hareket edeceklerini, sorunları nasıl çözeceklerini, planları nasıl çizeceklerini, üslup ve vasıtayı nasıl geliştireceklerini ve kısacası her konuda nasıl düşüneceklerini bilebilirler. Bu şekilde, her alanda ilerleme kaydedilir. Bu ilerleme neticesinde üretkenlik başlar. Ümmetin evlatları, siyasette, edebiyatta, ekonomi, ilim ve fikrin her dalında üreten insanlar olurlar. Çünkü, mesele üretken insan unsuruna dayalıdır. Bu insan ancak fikir sahibi ve düşünce metoduna sahip olursa gerçekleşir.
Türk halkı Müslüman olduğu için Islâm'ı bir ideoloji şeklinde sunmak gerekir. Hayatın ve devletin her alanında bunu uygulaması gerekir. Bu şekilde oradaki insanlar fikir sahibi ve düşünce metoduna sahip olur. Ama İslâm’ı sırf ruhani bir din olarak alırsa Islâm’a göre düşünmez, düşünmek için Batıdan fikir ithal etmeye kalkışır. Bu nedenle de geri kalınır.
Türkiye’deki lâik yöneticiler, tahsilli insanlar, kültür sahibi olanlar Islâm’a karşı taassubu terk edip İslâm’a göre kalkınmayı araştırırlarsa netice farklı çıkacaktır: İslâm’ın kendilerini kalkındıracağını, ilerleteceğini ve teknolojik devrimleri gerçekleştireceğini göreceklerdir. Buna binaen, bunları ve tabii ki herkesi bu konuyu iyice bir düşünmeye ve araştırmaya çağırıyoruz. Biz Hilâfet Dergisinde kendileriyle tartışmaya, her türlü bilgiyi sunmaya ve her konuyla ilgili fikir ve çözümleri göstermeye hazır olduğumuzu belirtiriz. Çünkü amacımız İslâm memleketlerini. kalkındırmak ve ilerletmektir. Aynı anda diğer kâfir güçlerin tahakkümünden kurtarmaktır. Diğer memleketlerin ürünlerinin bir pazarı konumundan kurtarıp üreten güçlü memleketler haline dönüştürmektir.
Unutulmamalıdır ki, her imkânı sağlayan ve her fırsatı veren devlettir. Devlet halkıyla savaşıyorsa ve Islâm’a göre düşünme hareketini engelliyorsa bir ilerlemenin kaydedilmesi düşünülemez. Türkiye’de ise durum bundan ibarettir. Fakat, halk İslâm’a göre düşünmeye başlarsa kendi fikirleriyle savaşan devletin varlığına tahammül etmeyip onun şimdiki, kâfir devlet konumundan Imanî Islâm Devletine çevireceklerdir.
Devleti yönetenler İslâm’ı aramazsa halk onu arayacaktır. Netice olarak bu değişim süreci yavaş gidiyorsa bir gün hızlanır ve inkilâp gerçekleşir. Zira toplum su dolu bir kazan gibidir. Altına konulacak ateş ne kadar kuvvetli ise su o kadar hızlı ısınır ve kaynamaya başlar. Ondan sonra da köklü değişim gerçekleşir. Ateş fikir veya ideoloji olarak temsil edilir. Buna göre toplumu değiştirmeye talip olanlar toplumun kazanının altına kuvvetli ateş yaksınlar. Yani kuvvetli fikir versinler ve verme hareketini çoğaltsınlar ve sürekli fikir ve çözüm yaysınlar. Ancak bu faaliyet herkesi düşündürür ve düşünmeye zorlar. Yoksa bu düşünemeyen lâik yöneticilerden bir hayır beklemek doğru olamaz. Avrupa’dan kovulmaları da düşünmeleri için yetmiyor. Daha büyük ve ezici darbeler yiyecekler ki belki bizim gösterdiğimiz hakikati araştırıp düşünsünler.
Bundan dolayı samimi, olan Müslürnanlar fikir verme ve düşündürme hareketini üstlenmeli, hızlandırmalı ve mücadelelerini her tarafa yaymalıdırlar ki ümmetimiz için kurtuluş gerçekleşsin ve ümmetimiz ilerlemiş ve izzetli olsun.
Ey inananlar! Allah'ın gazabına uğramış milleti dost edinmeyin; inkarcıların kabirde bulunan kimselerden umutlarını kestikleri gibi, onlar da, ahiretten umutlarını kesmişlerdir. (Mümtehine:13)
HİLAFET
Şaban 1418 - 1997 Aralık
Türkiye’deki lâik yöneticiler, tahsilli insanlar, kültür sahibi olanlar Islâm’a karşı taassubu terk edip İslâm’a göre kalkınmayı araştırırlarsa netice farklı çıkacaktır: İslâm’ın kendilerini kalkındıracağını, ilerleteceğini ve teknolojik devrimleri gerçekleştireceğini göreceklerdir. Buna binaen, bunları ve tabii ki herkesi bu konuyu iyice bir düşünmeye ve araştırmaya çağırıyoruz. Biz Hilâfet Dergisinde kendileriyle tartışmaya, her türlü bilgiyi sunmaya ve her konuyla ilgili fikir ve çözümleri göstermeye hazır olduğumuzu belirtiriz. Çünkü amacımız İslâm memleketlerini. kalkındırmak ve ilerletmektir. Aynı anda diğer kâfir güçlerin tahakkümünden kurtarmaktır. Diğer memleketlerin ürünlerinin bir pazarı konumundan kurtarıp üreten güçlü memleketler haline dönüştürmektir.
YanıtlaSilUnutulmamalıdır ki, her imkânı sağlayan ve her fırsatı veren devlettir. Devlet halkıyla savaşıyorsa ve Islâm’a göre düşünme hareketini engelliyorsa bir ilerlemenin kaydedilmesi düşünülemez. Türkiye’de ise durum bundan ibarettir. Fakat, halk İslâm’a göre düşünmeye başlarsa kendi fikirleriyle savaşan devletin varlığına tahammül etmeyip onun şimdiki, kâfir devlet konumundan Imanî Islâm Devletine çevireceklerdir.
Devleti yönetenler İslâm’ı aramazsa halk onu arayacaktır. Netice olarak bu değişim süreci yavaş gidiyorsa bir gün hızlanır ve inkilâp gerçekleşir. Zira toplum su dolu bir kazan gibidir. Altına konulacak ateş ne kadar kuvvetli ise su o kadar hızlı ısınır ve kaynamaya başlar. Ondan sonra da köklü değişim gerçekleşir. Ateş fikir veya ideoloji olarak temsil edilir. Buna göre toplumu değiştirmeye talip olanlar toplumun kazanının altına kuvvetli ateş yaksınlar. Yani kuvvetli fikir versinler ve verme hareketini çoğaltsınlar ve sürekli fikir ve çözüm yaysınlar. Ancak bu faaliyet herkesi düşündürür ve düşünmeye zorlar. Yoksa bu düşünemeyen lâik yöneticilerden bir hayır beklemek doğru olamaz. Avrupa’dan kovulmaları da düşünmeleri için yetmiyor. Daha büyük ve ezici darbeler yiyecekler ki belki bizim gösterdiğimiz hakikati araştırıp düşünsünler.
Bundan dolayı samimi, olan Müslürnanlar fikir verme ve düşündürme hareketini üstlenmeli, hızlandırmalı ve mücadelelerini her tarafa yaymalıdırlar ki ümmetimiz için kurtuluş gerçekleşsin ve ümmetimiz ilerlemiş ve izzetli olsun.
Ey inananlar! Allah'ın gazabına uğramış milleti dost edinmeyin; inkarcıların kabirde bulunan kimselerden umutlarını kestikleri gibi, onlar da, ahiretten umutlarını kesmişlerdir. (Mümtehine:13)