ERKEK VE KADINI MUTLU EDEN DÜZEN İSLAM'DAKİ İÇTİMAİ NİZAMDIR.

Allahu Teâlâ kainatı yarattı, onun için düzen koydu ve bütün yıldızlar ve gezegenler bu düzene göre hareket etmektedirler. Kur'an' daki inancımıza göre gökler ve yeryüzü isteyerek Allah'ın emrine uydular ve mükellef olunmayı istemektedirler. Fakat insan, mükellef olunmayı kabul etti. Bu şekilde insan bir dairede iradesini kullanarak istediği şeyi yapabilir, ancak Allah insanı imtihan etmek için şeriatı indirdi ve insanın buna uymasını istedi. Artık insan kendi iradesiyle Allah'ın emrine uyabilir. Başka ifadeyle; kendi iradesiyle Allah'a kulluk eder. Böylece şahsî hürriyetinden vazgeçmiş olup Allah'ın kölesi olmuştur. Allah neyi emrettiyse ve neyi nehyettiyse onu terkeder ve onu yapar, başka seçeneği yoktur. 

Allahu Teâlâ şöyle, buyurmuştur ;

„ "Allah ve Resulü bir emir verirlerse, erkek olsun kadın olsun mümin için başka seçenek kalmaz. Kim Allah'a ve Resulüne isyan ederse apaçık sapıklığa düşmüş olur." <Ahzab : 36)

İçtimai nizam, erkek ile kadın arasındaki ilişkileri düzenleyen ve bu ilişkilerden doğan meseleleri çözen nizam olarak tarif edilmiştir. Başka dillerde sosyal nizam olarak adlandırılır. İslâm'daki içtimai ve sosyal nizam doğrudur. Çünkü bu düzen, erkekleri ve kadınları yaratan Allah'tan gelmiştir. Diğer içtimai nizamlar kesinlikle doğru olmaz. Çünkü aciz ve muhtaç, eksik ve sınırlı olan insan tarafından ortaya atılmıştır. Vakıaya baktığımız zaman bu gerçek tecelli eder.

Burada, insanlara İslâm'ın belirgin ve apayrı bir düzen olduğunu özetle göstereceğiz ki hakkı ve hakikati arıyan, akıllı ve insaflı insan düşünsün, müslümanlar da bu nizamı tatbik etmek üzere İslâm Devleti'ni kurmaya çalışsınlar. Bunun detayları ve delilleri, Kur'an ve Sünnette mevcuttur. Müçtehidler fıkıh kitaplarında geniş şekilde anlatmışlar. Bu nizamm belirgin ana noktaları şöyledir :

1- Kadın, erkek gibi bir insandır. İnsanlık açısından arasında herhangi bir fark yoktur. Şeriat hitabı ikisine yöneliktir. İkisi aynı şekilde sorumludurlar. Şerî hüküm birisine özel tahsis getirmezse, ikisini kapsar.

2- İçgüdüsel olarak erkek kadına meyleder, kadın da erkeğe meyleder. Bu meylden (yönelmeden) dolayı ikisi arasmda alâka kurmak isterler.

3- Bu alâka, ancak evlilikle düzenlenir. Onun dışında kesinlikle alâka kurulmaz.

4- Evlilikten maksat; nesli devam ettirmek, huzuru ve sükûneti sağlamaktır.

5- Kadın; esasta anne ve evin terbiyecisidir. Evin içişlerini deruhte eder. Kocasının ve çocuklarının evde ihtiyaçlarını sağlamaya çalışır. Kadın, ev işlerinin altından kalkamazsa, kocası gücü varsa onun için hizmetçi tutmalıdır.

6- Erkek ise; dışarıda ev için gerekli ihtiyaçları temin eder. Rızkı elde etmek için çalışır. Dışarıda çalışmak, kadına farz değildir. Ve dışarıda çalışmaya hiç zorlanamaz. Ancak evin işlerini yapmaya zorlanır.

7- Kadın; mülk edinmek ve mülkünü geliştirmek için çalışabilir. Ziraatta, ticarette ve sanayide çalışabilir. Fakat erkek, onu zorla çalıştıramaz. Eğer kadının rızası olmazsa, kazandığından bir kuruş dahi alamaz.

8- Kadın; devlet yönetimi dışındaki görevlerde bulunabilir. Bu nedenle memur olabilir ve müdür de olabilir.

9- Kadın; normal (insanlar arasındaki çekişmeleri kaldıran) hakim ve muhutesip (kamuya zarar veren meselelere bakan hakim) olabilir. Fakat Mezalim Kadısı ve Başkadı olamaz. Çünkü bunlar yönetimle ilgilidir.

10- Kadın; Ümmet Meclisinde üye olabilir. Ümmet Meclisinin ve halifenin seçimine katılabilir. Nitekim Ümmet Meclisi; şura, meşveret, muhasebe ve halifeyi seçme işlerini üstlenir. Yönetim işlerini üstlenmez. Kanunlar çıkartmaz.

11- Asıl olan erkekler, kadınlardan ayrı şekilde hareket ederler. Ancak Hacc ve alış-veriş gibi şeriatın onların bir arada bulunmalarına müsaade ettiği haller müstesnadır. Bu nedenle mümkün olduğu halde erkeklerle kadınları biraraya karıştırmamaya çalışılmalıdır. Çünkü asıl olan budur.

12- Dışarıda kadın için belli kıyafet vardır. Yüzü ve elleri dışında hiç bir yeri görülmez. Onun için başörtü ve cilbabı giymelidirler. Yüzlerini örtmek farz değil ve sünnet de değildir.

13- Erkeğin avret yeri, göbekten dize kadar olan yerdir. Kadınlara benzemeleri haramdır. Onların kıyafetlerinden giyemezler.

14- Kadın; korunması gereken bir namus ve ırzdır. Kadmlara laf atmak, sarkıntılık yapmak veya onlara herhangi bir şekilde dokunmak veya tecavüz etmek gibi hallerde erkek ağır cezaya muhataptır.

15- Erkekler yabancı kadınlardan ve kadınlar da yabancı erkeklerden gözlerini çevirmeleri gerekir. Bakışları tekrarlamak caiz değildir. Kapalı halde, kadına veya ondan görünen yüzüne ve ellerine şehvetle bakmak haramdır.

16- Kadın; erkeklerin dikkatini çeken herhangi bir hareket yapamaz ve süslenemez. Dışarıda koku süremez. Buna "teberrüc" denilir. Bu ise yasaktır. Cahiliyyeden sayılmıştır. Fakat tahrik edici olmayan güzel elbise giyebilir.

17- Erkek ve yabancı kadın, hilvette bulunamazlar. Yani başbaşa kalamazlar.

KADIN: ERKEKLERİN DİKKATİNİ ÇEKEN HERHANGİ BİR HAREKET YAPAMAZ VE SÜSLENEMEZ. DIŞARIDA KOKU SÜREMEZ. BUNA "TEBERRUC" DENİLİR. BU İSE YASAKTIR. CAHİLİYEDEN SAYILMIŞTIR. FAKAT TAHRİK EDİCİ OLMAYAN GÜZEL ELBİSE GİYEBİLİR, 

Diğer insanların kendileriyle bulunamıyacakları hale "hılvet" denilir. Yanlarına herhangi bir kişi kolayca gelebiliyorsa veya oturabiliyorsa o hilvet değildir.

18- Kadın; evde vücudunu ve saçını kocasına, kocasının babasma, babasına, kardeşine, kardeşinin çocuklarına, kadınlara, aileden olmayan kadınlara karşı estekleri olmayan (erkekliği kalkmış olan) erkeklere, kadınların avretini anlamıyan çocuklara gösterebilir.

19- Özel ve genel diye iki hat vardır. Özel hayat ise, izinle girilecek yerdir. Orada yabancı erkekler kadınlarla beraber oturamaz. Genel hayat ise, izinsiz girilen yerlerdir.

20- Kızların okulları, erkeklerinkinden ayrı olur.

21- Kadının dişiliğini kullanmak yasaktır. Kadının ve hatta erkeğin cinsî taraflarından istifade etmek yasaktır. Reklamlarda olsun veya uçaklarda olsun veya lokantalarda olsun, dişilik ve erkekliği karşılığında ücret almak haramdır. Genel evler, randeu evleri, disko ve diğer raks ve dans yerleri yasaktır.

22- Evin reisi erkektir. Evin masraflarını üstlenir. Kadın, evin masraflarını karşılamaya mecbur değildir. Eğer istiyorsa yardım edebilir veya istemiyorsa yardım etmez. Sadece masrafları karşılamaya erkek zorlanır. Çevreye göre karısını yaşatmaya mecburdur.

23- Kadının, kocasına itaat etmesi farzdır. Allah'a isyan etmek hususu dışında her hususta kocasına itaat etmesi gerekir.

24- Erkekliği reisliği, devlet reisliği gibi değildir. Karısını idare etmeli, ona karşı güzel muamele yapmalı, sevgi ve saygı göstermelidir.

25- Kadın, kocasını memnun etmek için her hareketi yapmalıdır. Onu kızdırmamaya çalışması gerekir.

26- Kadın, evinin dışına ancak kocasının izniyle çıkabilir.

27- Çocuklara bakma hakkı kadınlara aittir. Boşanma olursa, eğer çocuk özel bakıma muhtaç ise kadının yanında kalır, eğer çocuk buna muhtaç değil ve ayırım gücüne sahip olunca çocuğu seçme hakkı verilir.

Kimi seçerse onun yanında kalır. Ancak anne veya baba kâfirse, onlardan müslüman olanın yanında kalır.

28- Kadın erkeğin vekili olabileceği gibi erkek de kadının vekili olabilir.

29- İnsanlar arasındaki ilişkilerden kadının şahitliği, erkeğin şahitliğinin yarısıdır. Kadınlarla ilgili hususlar (emzirme, hamilelik, bakirelik gibi) hususlarda yalnız kadının şahitliği kabul edilir, erkeğin şahitliği kabul edilmez.

30- Boşanma caizdir.Erkek, sebebsiz boşayabilir. Evlenme sözleşmesi yapılırken boşanma hakkını kadına kocası verirse, kadın istediği zaman ve sebebsiz olarak boşanmayı isteyebilir. Eğer koca buna o hakkı vermezse, kadın şu hallerde boşanmayı isteyebilir ve hakim kani olursa erkeği boşanmaya zorlar : a-)Kocanın kısır ve hadimli hallerinde.. b-)Koca, bulaştırıcı bir hastalığa sahipse ve ondan kurtuluş olmayan bir halde ise..

c-)Koca, deli (mecnun) olursa; bir sene beklenir, bu hastalık yok olmazsa kadın boşanabilir.

d-)Kocası yolculuğa çıkarsa, ondan haber alınmazsa ve nafakayı göndermezse, bir sene sonra kadın boşanabilir.

e-) Koca, mala sahip olmasına rağmen

karışma marufla harcama yaparsa ve kadın onun malından herhangi bir şekilde faydalanamazsa (nafakasını alamazsa), boşanma hakkına sahip olur.

f-)Aralarında geçinme mümkün olmayan bir hale gelirse ve aralarını bulmak imkansız olursa, kadm boşanma hakkına sahip olur.

31- Erkek; iki, üç veya dört kadınla evlenebilir. Fakat nafaka ve ilgilenme hususunda adalet yapmalıdır. Sevgide adalet yapmak şart değildir. Çünkü, o mümkün değildir. Fakat hiç birini ihmal etmeyecektir.

32- Erkek; müslüman veya yahudi veya hristiyan kadınla evlenebilir. Bunların dışında bir kadınla evlenemez. Müslüman kadın ise, sadece müslüman erkekle evlenir.

33- Erkek; annesiyle, kızıyla, kız kardeşiyle, halasıyla, teyzesiyle, büyük annesiyle, hanımının annesiyle, babasının boşadığı kadınla, kardeşlerinin kızlarıyla, süt kız-kardeşiyle ve bunun annesiyle ve hanımının kızıyla ebediyyen evlenemez.

34- Erkek; hanımıyla birlikte aynı anda hanımının kız-kardeşiyle ve bunun kızlarıyla (yeğenleriyle) teyzesiyle ve halasıyla evlenemez. Boşanma veya vefat olduktan sonra bunlarla evlenebilir.

35- Gebeliği önlemek caizdir. Ancak çoğalmak sünnettir. Kadını veya erkeği kısırlaştırmak haramdır.

36- Kürtaj, ilk kırk gün içerisinde caizdir. Ondan sonraki süre içerisinde haramdır.

37- Birbirleriyle evli olan, erkek ve kadından sperm ve yumurta alınıp tüp bebekte çiftleştirmek caizdir. Yabancı kadından almak ise haramdır.

38- Kadın; doğum yapınca ilk kırk gün içinde ve adet günlerinde ibadet yapmaz. Ancak Hacc'ta ve Arafat'a çıkabilir, hacı olur. Fakat Mescid-i Haram'a giremez.

39- Sılat-ı rahim ve yakın akrabalarla ilgilenmek ve onlara iyilik yapmak farzdır. Kast edilen yakın akraba ise; varis olacak kimseler, baba, kardeş, erkek çocuk, kız çocuk, büyük baba ve anne gibileridir. Varis olmayıp sılat-ı rahime girenler ise şu on sıfattır: Dayı, teyze, anne tarafından büyük baba, kızın çocukları, amcanın kızı, anne tarafından amca, anne tarafından kardeşinin oğulları ve bunların çocuklarıdır. Bunlara mirastan verilmez, nafaka vermek farz değildir. Fakat onlara iyilik yapmak, onlarla ilgilenmek, hediye vermek ve fakir iseler önce onlara sadaka ve zekat verme konuları vardır. Miras düşen kimseye zekat ve sadaka verilmez. Fakat olunca ona nafaka vermek farzdır.

40- Akrabalara taassup etmek haramdır. Diğer insanlar üstünde tutmak haramdır. Haklı değillerse onlar aleyhine şahitlik yapılmalıdır. Akrabaları ile diğer insanlar arasında hak ve hukukta eşitlik ve adaletle yapmalıdır.

41- Baba, çocukları arasında adalet yapmalıdır. Aynı anda çocuklarının babalarına itaat etmek farzdır. Ancak bir haramı işlemek veya bir farzı terk etmek hususunda ona itaat etmeleri haramdır. Babayı direk ilgilendirmeyen hususlarda çocuklarının babalarına itaat etmeleri farz değildir, caizdir. Misal olarak baba; oğluna veya kızına bununla evlen veya eşlerinizden boşanın derse, ona itaat etmek farz değildir, caizdir. Baba; böyle hususlarda çocuklarını hiç zorlayamaz. Evlenmeye zorlarsa, günahkâr olur.

42- Çocuk, babasına nisbet edilir. Velayet hakkı babaya aittir. Çocuk baliğ oluncaya kadar babasının yönetimi altında kalır ve baba çocuklarına bu yaşa kadar bakmak ve harcamalıdır. Baliğ olduktan sonra eğer çocukları okuyorlarsa, baba onlara harcamakdır.

43- Medenî (laik devletin) nikahı gayri meşrudur. Çünkü laik kanunlara bağlı olunmaktadır. Boşanma, nafaka, çocukların velayeti, kadınla ilgili hususlar ve bunların hepsi laik kanunlara göre olacaktır. Meselâ; erkek, evlenince ikinci kadınla evlenemez. İstediği zaman karısını boşayamaz. Fakat kadın isteyince hemen boşanma olur. Erkek, İslâm'a göre karısını yaşamaya zorlayamaz, şerî elbise giymeye zorlayamaz, kadın erkek gibi evin ihtiyaçlarını gidermeli gibi olan meseleler İslâm'a zıttır. Bunlar, medenî nikahın sözleşmesinin gerektirdiği hususlardır. Yoksa o nikah, sırf iki kişinin birleştirilmesi meselesi değildir.

44- Erkek; karısı kendisine isyan ederse, ona nasihad eder, her türlü aklî ve duygusal iknayı yapmaya çalışır. İtaat ederse ona başka bir şey yapmaz. İsyanında devam ederse, ondan yatakta ayrılır. Bir müddet isyanında devam ederse onu dövebilir. Fakat yüzüne ve diğer hassas ve tehlikeli yerlerine vurmaz. Ayrıca bu dövme ağır olmamalıdır. Sadece ona hissettirip isyanından vazgeçirmek için olur. Bu ceza kadın için, boşanmaktan kat kat hafiftir. Ancak onu dövmek bir alışkanlık haline getirilmez. Eğer hiç dinlemezse, onunla birlikte dışarıya çıkmaz. Çünkü buğzunu ona göstermelidir.

İşte erkek ile kadın ve aile arasındaki ilişkiler bu şekilde sürdürülürse ve bundan doğacak meseleler bu şekilde çözülürse; aile istikrarı sağlanır, insanlar arasında huzur yerleşir, ahlâksızlık ve fesad önlenir. Şu var ki; Hilâfet Devleti içinde bu düzen olgun ve tatlı meyvelerini verir. Çünkü içtimai nizamı, İslâm'ın diğer nizamlarının binasında bir duvardır. Muhalefetleri engellemek ve muhalif olanları cezalandırmak için İslâm’daki ceza kanunları uygulamaya ihtiyaç vardır. Yoksa nizam laşka olur ve ciddî olmaz. □